Metoda BSD jako końcowy krok w przetwarzaniu wstępnym (tzw. preprocessing pipeline) DTI o mikronowej rozdzielczości

Rysunek 1. Wartości anizotropii frakcyjnej, FA, uzyskane w podejściu sDTI i BSD po zastosowaniu różnych metod odszumiania oraz przed i po usunięciu dzwonienia Gibbsa w fantomie izotropowym. Najlepsze wyniki uzyskano dla Local PCA, gdzie zanotowano -51% spadek FA po BSD w stosunku do sDTI.

BSD znacząco poprawia dokładność DTI przez eliminację błędów wynikających z niejednorodnych gradientów. DTI o wysokiej rozdzielczości jest bardziej podatne na takie błędy, dlatego metoda BSD ma szczególną wartość przy pracy na danych o wysokiej rozdzielczości przestrzennej. Najlepsze efekty BSD uzyskuje się po wcześniejszym denoisingu (np. Local PCA) i usunięciu artefaktu Gibbsa [1]. Zmiany w danych mogą być lokalnie subtelne, ale prowadzą do globalnie istotnych zmian w analizie traktograficznej i statystycznej

BSD vs. sDTI- bardziej szczegółowa analiza wyników w DTI wysokiej rozdzielczości na podstawie [1]:

AspektsDTI (standard DTI)BSD (B-matrix Spatial Distribution)
ZałożenieJedna uśredniona macierz B dla wszystkich voxeliMacierz B dostosowana do każdego voxela, uwzględnia niehomogeniczność gradientów
FA w fantomie (bez preprocessing) (Rys. 1)0.0562 → 0.01410.0562 → 0.0052
Błąd FA (redukcja po preprocessing vs sDTI bez preprocessing)–75%–90%
MD (średnia dyfuzyność)Wartości zaniżone, zależne od ROINajbliżej wartości referencyjnej: ~1.9616×10⁻³ mm²/s
Zmiana orientacji pierwszego wektoraŚrednio do 56° vs BSDŚrednio 3–10° w kolejnym preprocessing
Zagęszczenie włókien (cingulum, po denoising+Gibbs)18.67 trakty/piksel17.56 trakty/piksel (bardziej spójne, gładsze trakty)
Jakość traktografii (Rys. 2)Niższa, nieregularne włókna, częste artefaktyPoprawna anatomicznie, gładsze przebiegi, większa gęstość
Wrażliwość na lokalne błędy gradientówWysokaZnacznie zredukowana
Zastosowanie kliniczneOgraniczone do obrazów o niskiej rozdzielczościZalecana do danych wysokiej rozdzielczości, lepsze metryki i traktografia

Rysunek 2. Traktografia DTI uzyskana dla sDTI (lewa kolumna) i BSD (prawa kolumna) po różnych wstępnych procesach: brak, odszumianie, usuwanie dzwonienia Gibbsa oraz odszumianie i usuwanie dzwonienia Gibbsa. Kolorowe kule wskazują kierunki osi.

Referencja

  1. Mazur-Rosmus W, Krzyżak AT. The effect of elimination of gibbs ringing, noise and systematic errors on the DTI metrics and tractography in a rat brain. Sci Rep. 2024;14(1):15010. https://doi.org/10.1038/S41598-024-66076-Z

Newsletter

Zapisz się do naszego newslettera aby otrzymywać informacje o aktualnościach, nowych projektach badawczych czy publikacjach.